24/11/2022 Perşembe Köşe yazarı V.T
Kıyâmet günü pişmân olmamak için!...
"Vakitlerinizi Allahü
teâlânın beğendiği şeyleri elde etmeye çalışmakla geçiriniz!"
Bostan Çelebi Mevleviyye yolunun büyüklerindendir. Konya'da
doğdu. Çelebi Ferruh hazretleri, Bostan'ın eğitim ve terbiyesiyle bizzat
ilgilendi. Onu din ve fen ilimleriyle tasavvuf ilminde en yüksek mertebeye
çıkardı ve kendi yerine halîfe tâyin etti. Onun vefâtından sonra, talebelerin
yetiştirilmesi işiyle meşgûl olmaya başladı. Sultan Birinci Ahmed'in tahta
geçmesinden sonra büyük ceddi Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî hazretlerinin mânevî
işâreti üzerine İstanbul'a geldi. Bostan Çelebi bir müddet sonra Konya'ya
gitmek üzere pâdişâhtan izin istedi. Sultan Birinci Ahmed Han büyük bir
kalabalıkla kendisini İstanbul'dan uğurladı. 631 (H.1040) yılında Konya'da
vefât etti.
Bu mübarek zat, vefâtına yakın onlara şu
nasîhatlerde bulundu:
"Halîfelerimize itâat ediniz. Onların himmetleri ile
dedelerimizin bereketlerine kavuşmaya çalışınız. Onlar hakkında îtikâdınız ve
inancınız temiz olsun. Muhâlefet edenlerin vesveselerinden sakınınız. Mesnevî'nin
işâretlerini üstâddan, ehlinden öğreniniz. Vakitlerinizi Allahü teâlânın
beğendiği şeyleri elde etmeye çalışmakla geçiriniz. Nefsin arzu ve
isteklerinden sakınıp, ibâdetleri yerine getirmekte gevşeklikten sakınınız.
Bunlardan geri durmayınız. Hâllerinizi ve niyetlerinizi düzeltiniz. Ahlâkınızı
güzelleştiriniz. Böylece kıyâmet günü pişmân olmak durumu ile karşı karşıya
kalmazsınız."
Sohbetlerinde Mevlânâ Celaleddin-i Rumi hazretlerinin
Mesnevisinden anlatırdı. Buyurdu ki:
"Ey insan, ne tuhaf bir varlıksın sen. Zıtlıklar sende
birleşmiş. Hayvan da melek de yerinde sabit ama sen bunları nefsinde cem etmiş
ten hayvanıyla can meleğini bir araya getirmişsin... Bu yüzden hem göğe
mensupsun hem yere. Bu ikili yapını bil ve ona göre dikkatli
davran. Ta ki tenin canına diş geçirmesin, kötülük iyiliğine baş
eğdirmesin. Gökler dururken börtü böcek gibi toprağın altını vatan edinme...
Deve yük taşımakta güçlüdür ama kendi başına iş göremez. Her devenin başında bir sahibi vardır. Devenin de gözü var ama o kendi gözünü bırakır sahibinin gözünü göz edinir. Deve kendi aklını ve isteğini sahibinin aklına ve isteğine kurban etmiştir. Kendi istediği yere değil çekildiği tarafa gider. Sen de tence deve gibisin, aklınsa deveci. Akıl tenini her tarafa çeker, durur. Sen tenine değil aklına uy. Nebi ve kamil velilerse aklın aklıdırlar; bütün diğer akılları bir deve katarı gibi çekip götürürler. Akıllılık daha üstün akla uymaktır, kendi aklına değil."