26/01/2023 Perşembe Köşe yazarı A.U
İki yüz elli yıllık ömür!..
Selmân-ı Fârisî hazretleri,
tavanı olmayan bir evde yaşardı.
Medâyin'de Vâli idi.
Şam'dan birisi geldi.
Yanında bir çuval incir vardı.
Selmân-ı Fârisî'yi tek bir hırka ile görünce işçi zannedip;
(Gel,
şunu taşı!) dedi.
O, hiç îtiraz etmedi.
Çuvalı yüklenip başladı yürümeye.
Onu tanıyanlar;
"Sen
ne yapıyorsun, bu kişi Vâlidir" dediler.
Adam bunu öğrendi.
Ve çok üzüldü!
Hemen kendisine;
"Kusûrumu bağışlayın, tanımadım, çuvalı indirin" dedi.
Hazret-i Selmân;
“Hayır,
niyet ettim, dediğin yere kadar götüreceğim" dedi.
Adamın evine kadar götürdü.
● ● ●
Bir vakit hastalandı.
Kendisini ziyârete gelen Sa'd bin Ebî Vakkas'a dünyâdan
ayrılacağını söyledi.
Ayrıca, bütün servetinin bir Tas, bir Leğen,
bir Kilim ve
bir Hasırdan
ibâret olduğunu söyledi.
Medâyin'de vefât etti.
İki yüz elli yaşındaydı.
Hanımı anlatır ki:
Vefâtına yakın bana;
“Evde
biraz misk olacak, onu suya koy ve başımın etrâfına saç, zîra yanıma melekler
gelecek” dedi.
Dediği gibi yaptım.
Sonra dışarı çıktım.
Az sonra odadan;
“Esselâmü
aleyke ey Allahın Velî’si ve Resûlullahın arkadaşı!” diyen bir
ses duydum.
İçeri girdiğimde rûhunu teslim etmişti.