26/07/2022 Salı Köşe yazarı A.U
“Keşke Resûlullahın sohbetini dinleseydim!..”
İmrân bin Husayn anlatır:
Resûlullah Efendimiz,
düşman askerleriyle karşılaştığı zaman en önce vuran O olurdu.
Huneyn savaşıydı.
Müşrikler sardılar.
Efendimiz atından
inip; “Ben Abdullah'ın oğlu Muhammed'im” diyerek düşmana
saldırdı! O gün Ondan daha cesur kimse yoktu.
● ● ●
Yine o anlatır:
Bir gün Efendimiz,
Eshâb-ı kirâma bir şey anlatıyordu.
O ara bir kimse gelip;
“Yâ İmrân! Bindiğin
deve, yularını sıyırıp kaçtı” dedi.
Çıkıp deveyi buldum.
Ama pişman oldum.
“Keşke deveyi
bıraksaydım da, Resûlullahın sohbetini dinleseydim” dedim.
● ● ●
Bu zât,
bir sohbetinde;
“Bu dünyâ, çalışmak
yeridir. Ücret alınacak yer, âhirettir. Öyleyse sâlih amelleri yapmaya
uğraşınız!” buyurdu.
Dinleyenler sordu:
“O sâlih ameller nelerdir?”
Cevâbında;
“Bu amellerin en
faydalısı, ibâdetlerin en üstünü, namaz kılmaktır. Namaz, bu dînin direği,
müminin mîrâcıdır. O
hâlde onu iyi kılmaya gayret edelim” buyurdu.