28/03/2022 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Ağlamaya izin vermediler!
Hazret-i Ebû
Seleme'nin ölümü hakkında, hanımı Ümmü Seleme şöyle anlatır:
Ebû Seleme vefat
ettiğinde, içimden; “Gurbet ilde ölen bir garipti o. Ona, dillere destan olacak
bir ağlayışla ağlayacağım!” dedim.
Ve kendimi hazırladım.
O ara Efendimiz geldi.
Ve bana buyurdu ki:
“Sen, Allahü teâlânın
şeytanı çıkarmış olduğu eve, onu tekrar sokmak mı istiyorsun?”
Ben Efendimizden bunu
işittim.
Hemen fikrimden
vazgeçtim...
● ● ●
Ebû Seleme
hazretlerinin İslâma hizmetteki gayreti ve fedakârlığı fevkalâde idi.
Resûlullah onu çok
severdi.
Sık sık ziyâretine
giderdi.
Hanımı, Ümmü
Seleme’dir.
O şöyle bildiriyor:
Ebû Seleme bir gün
Resûlullahın sohbetine gitmiş ve çok sevinçli olarak dönmüştü.
Onu böyle görünce;
“Niçin neşelisin?”
dedim.
Bana dedi ki:
Efendimizden işittim.
“Bir Müslüman bir belâya uğrar da (İnnâ lillahi ve innâ ileyhi râci’ûn) der ve sonra (Ey Rabbim! Bu uğradığım musîbetin mükâfâtını ihsân et ve beni ondan daha hayırlısına kavuştur) diye duâ ederse, Allahü teâlâ, onun duâsını kabul eder” buyurdular.