15/11/2023 Çarşamba Köşe yazarı A.U
"Öfke ânında akıl örtülür!"
Mısır’da vefât
eden Seyyid Ahmed Rıfâî hazretleri, büyük velîlerden ve
evlâd-ı Resûl'dendir.
Henüz dünyâya
gelmemişti ki, dayısı, bir gece rüyâsında Resûlullah Efendimizi gördü.
Efendimiz ona;
“Ey Mansur! Yakında
hemşirenin bir oğlu olacak. Adını Ahmed koyun ve onu iyi yetiştirin. Zîra o,
Hak teâlâ katında yüksek bir zât olacaktır” buyurdu.
Kırk gün geçti.
Bu zât doğdu.
Gençliğinde Allah'tan
çok fazla korkuyordu! Öyle ki; çok ağlamaktan, gözyaşları iz yapmıştı yüzünde!
Namaza durduğunda benzi sararır, kendinden geçerdi âdeta.
Orta boylu, nûr
yüzlüydü.
Buğday benizliydi.
Alnı açık ve genişti.
Hem güler yüzlüydü.
Konuştuğu zaman
sözleri kalplere tesir eder, kötü yolda olanlar hidâyete kavuşurdu. Uzakta
olanlar da yanındaymış gibi çok rahat işitirlerdi sohbetini.
Hattâ yavaş ve alçak
sesle de konuşsa, yanındakiler gibi işitirlerdi aynen.
Kulağı az işiten ve
sağır olanlar bile işitir ve anlarlardı onun kerâmetiyle...
● ● ●
Bir günkü sohbetinde;
“Kardeşlerim! Şeytan
insanı iki yerde küfre düşürür. Bunların biri öfke, diğeri şehvettir. Öfke
ânında akıl örtülür, şuur çalışmaz. İnsan ne dediğini, ne yaptığını bilemez.
Şehvet de böyledir” buyurdu.