27/07/2023 Perşembe Köşe yazarı A.U
"Hazret-i Fatıma'ya gıpta ettim"
İmrân bin Husayn (radıyallahü
anh) anlatır:
Bir gün Efendimiz, bana;
“Yâ
İmrân! Kızım Fâtıma rahatsızmış. Gel ziyâretine gidip hatırını soralım’ buyurdu.
Ben cevâben;
"Canım sana fedâ olsun yâ Resûlallah, gidelim" dedim.
Birlikte Hazreti Fâtıma'nın evine gittik.
Efendimiz kapıyı çalıp;
"Esselâmü
aleyküm yâ ehle Beytî!" diye selâm verdi.
Fâtıma kapıyı açtı.
Ve Efendimizi görünce;
"Aleyküm selâm babacığım, buyurunuz" dedi.
Efendimiz buyurdu ki:
"Kızım,
yanımda İmrân var, başını ört!"
Fâtıma arz etti ki:
"Babacığım, şu yün örtüden başka örtünecek bir şeyim
yoktur."
"Kızım,
işte onunla örtün."
"Babacığım, başımı örtsem vücûdum, vücûdumu örtsem başım
açık kalıyor" dedi.
Resûl aleyhisselâm:
"Kızım,
bu örtüyü uzunlamasına ört ki, vücûdunun her tarafını kaplasın" buyurdular.
Ben de dinliyordum.
Bu konuşmaları işittim.
Gözlerimden yaş geldi.
Müteessir oldum, üzüldüm!
Hazret-i Fatıma'nın dünyaya değer vermemesine gıpta
ettim. (Devamı yarın)