29/04/2022 Cuma Köşe yazarı A.U
Çocuğunuzu çatıda görürseniz…
Abdülhakîm
Arvâsî hazretlerinin Akhisarlı bir talebesi, bizzât yaşadığı bir hâdiseyi
anlatıyor:
Efendi'nin vaazına
gitmiştim.
Oturup dinlemeye
başladım.
Ama ben câmiye girip
de oturunca, birden değiştirdi mevzûyu.
Ve bana bakarak:
Kardeşlerim, içinizden
biriniz akşam eve gittiğinde görse ki, küçük oğlu evin damına çıkmış güvercin
kovalıyor.
Hiç heyecana
kapılmasın.
Çocuğa da bağırmasın.
Şefkatli bir sesle ve
güzellikle;
(Evlâdım, gel bak sana
şeker aldım) desin.
Çocuk gelince
kucaklasın.
Ve içeri alsın.
Azarlayacaksa o vakit
azarlasın.
Böyle yapmazsa çocuk
ürker.
Ve çatıdan düşebilir
maazallah...”
Nihâyet vaaz bitti.
Ben kalkıp eve gittim.
Bir de ne göreyim!
Bizim çocuk çatıya
çıkmış.
Hem de güvercin
kovalıyordu.
Birden heyecanlandım!
Hızla çatıya çıktım ve
tam bağıracaktım ki, Efendinin sözünü hâtırladım.
Çocuğa bağırmadım.
Onu ürkütmeden,
güzellikle ve yumuşak bir sesle; “Gel evlâdım, bak sana şeker aldım” diyerek
yaklaştım.
Usulca kucakladım.
Ve sâlimen yere indirdim...