30/03/2022 Çarşamba Köşe yazarı A.U
"Duâ almaya bakın..."
Allah
adamlarından Şemseddîn-i İznîkî hazretleri, bir günkü
sohbetinde;
“Duâ almaya bakın!
İnsan, duâ alarak Allaha yakın olur” buyurur.
Ve şu menkîbeyi
anlatır:
Evliya-yı
kirâmdan Ubeydullah-ı Ahrâr hazretlerinin gençliğinde bir
âdeti vardır.
Şöyle ki, herkesten
duâ ister.
Bir gün birinden
buğday satın alır.
Parasını ödeyip
ayrılır.
Ama duâ istemeyi
unutmuştur.
“Eyvâh ben duâ
istemedim” der.
Ve geri döner hemen.
Hem de üç günlük
mesafeden.
O köye gider tekrar.
O köylüyü bulup çalar
kapısını.
Köylü, onu görünce
telâşlanır!
“Hayrola arkadaş,
niçin geldin?
“Bir şeyi unutmuşum,
onun için.”
“Hayırdır, neyi
unuttun?”
“Duâ istemeyi.”
“Ne duâsı?”
“Ben her görüştüğüm
kimseden duâ isterim. Senden istemeyi unutmuşum.”
“Bunun için mi geri
döndün?”
“Evet, bunun için.”
“Hem de üç günlük
yoldan?”
“Evet.”
“İyi de benim duâmdan
ne olur ki?”
“Olsun, sen yine de
duâ et.”
Köylü açar ellerini,
yalvarır:
“Yâ Rabbî aç bunun
kalp gözünü!..”
Bu duâsı kabul olur.
Hâce Ubeydullahın kalp gözü açılır...