19/06/2019 Çarşamba Köşe yazarı A.U
"Bu hâlimle cennete girebilir miyim?"
Evliyânın büyüklerinden olan Hâce Muhammed hazretleri,
zühd ve vera sâhibi olup, 411 (m. 1020) yılında vefât etmiştir.
Bu büyük zât, Enes bin Mâlik hazretlerinden naklen şöyle anlatıyor:
Savaşa gidiyorduk.
Eshaptan biri geldi.
Ve Resûl-i ekrem’e;
“Yâ Resûlallah! Benim rengim siyah, yüzüm çirkin, hem de fakîrim. Bu cenkte
şehit olursam cennete girer miyim?” diye sordu.
Efendimiz;
“Girersin” buyurdu.
Ve savaş başladı.
O kişi koşarak en ön safa geçti.
Düşmanla çarpışıp, şehit oldu!
Efendimiz, bu sahâbînin, yanına gelip ona hitâben;
“Allahü teâlâ yüzünü güzelleştirdi. Kokunu hoş yaptı, malını
çoğalttı” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
"İbâdetlerin en mühimi nedir efendim?" diye sordular.
Cevâbında;
"En mühim ibâdet; bütün ibâdetleri kendinde toplayan ve insanı Allahü
teâlâya en çok yaklaştıran, namaz ibâdetidir" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de buyurdu ki:
“Namazı doğru kılmakla şereflenen bir kimse, çirkin şeyler yapmaktan
korunmuş olur.”