04/05/2023 Perşembe Köşe yazarı O.Ü
Nasihat, dünyalık için olmaz!
Sual: Dinî konuları, dinî sohbet ve nasihatleri ücret, menfaat karşılığında yapmak, dinimiz açısından uygun olur mu?
Cevap: Dünyalık
ele geçirmek için dinini vermek, aklı olanın yapacağı bir şey değildir. Din
bilgilerini ve her ibadeti, Allah rızası için değil de, mal, mevki, şöhret
kazanmak için yapan kimse, gerçek anlamda hakiki, olgun bir Müslüman değildir.
Zira ilim ve amel, Allahü teâlânın rızası, Onun sevgisini kazanmak için
olmalıdır. Hadis-i şerifte buyuruldu ki:
(Dünyalık
ele geçirmek için, ilim öğrenen, dünyada mal ve mevki elde eder. Ahiretteki
kazancı ancak Cehennem ateşi olur.)
İmâm-ı Evzâî hazretleri, kendisinden nasihat isteyen Halife
Cafer'e hitaben buyurur ki:
“Cebrâil aleyhisselam bir gün Peygamber efendimizin huzuruna
gelmişti. Resulullah efendimiz, Cebrail aleyhisselama;
-Ya
Cebrail! Bana Cehennemi anlat buyurunca, Cebrail
aleyhisselam;
-Allahü teâlâ Cehenneme emretti. Bin sene iyice kırmızılaşıncaya
kadar yandı. Bundan sonra bin sene daha yandı, sapsarı oldu. Bin sene daha
yanıp, simsiyah oldu. Onun için Cehennem koyu ve siyahtır. Alevleri ve
parçaları parlamaz. Seni Peygamber olarak gönderen Allahü teâlâya yemin ederim
ki, Cehennem elbiselerinden birisi, dünyadakilere gösterilmiş olsaydı, hepsi
ölürlerdi. Eğer, Cehennemin içeceklerinden biri, dünya suyuna dökülmüş olsaydı,
ondan tadan herkes ölürdü. Şayet, Allahü teâlânın bildirdiği zincirden, bir
arşın, dünyadaki dağlar üzerine konulsaydı, bütün dağlar erirdi. Bir kimse
Cehenneme girip, çıksaydı, yeryüzündekiler onun kokusundan ölürlerdi,
buyurdu... Bunun üzerine Peygamber efendimiz ağladı, Cebrâil aleyhisselam da
ağladı ve;
-Yâ Muhammed! Sen de mi ağlıyorsun, hâlbuki Allahü teâlâ seni
günahtan muhafaza eyledi deyince, Resulullah efendimiz;
-Allahü
teâlâya şükredici bir kul olmayayım mı? buyurdu.
-Ey müminlerin emîri! En üstün şey takvadır. Çünkü, kim Allahü
teâlâya itaat için şeref isterse, Allahü teâlâ onu yükseltir. Kim de şerefi
günah işlemek için isterse, Allahü teâlâ onu alçaltır.”
Halife, imâm-ı Evzâî hazretlerine, yaptığı bu nasihatlerden dolayı
hediyeler vermek ister, fakat o, bu hediyeleri kabul etmez ve;
“Benim ona ihtiyacım yok. Ben bu nasihati, dünyalık için yapmadım” buyurur.