Üzüntüsü, sevince dönüştü!..

10/11/2020 Salı Köşe yazarı A.U

Seyyid Ahmed Bedevî hazretleri, yanına gelenlere, bir teveccüh ederdi.

Yâni muhabbetle bir bakardı.

O kişi çok câhil biri de olsa.

Bütün dereceleri geçirirdi.

O bir bakış, yeterdi ona.

Sevgiyle bir nazar ederdi.

Mutlak icâzetini verip gönderirdi.

● ● ●

Bu zâtı seven bir kimse vardı.

Sırtında süt kabıyla gidiyordu.

Bir ara, bu velî zâtı gördü ileride.

Karşıdan bu tarafa geliyordu.

Velî zât da, o sütçüyü gördü.

Eliyle bir işâret etti süt kabına.

Kap, sırtından yere düştü.

Kırılıp sütler yere döküldü.

Adamcağız üzüldü hâliyle.

Ama işin hikmetini bilmiyordu ki.

O anda ölü bir yılan gördü yerde.

O zaman anladı işin hikmetini.

Meğer süt kabında yılan varmış.

Üzüntüsü, sevince döndü.

Zîra süt dökülmeseydi, o sütü içip zehirlenecekdi.

● ● ●

Bu zât şöyle anlatıyor:

Sevgili Peygamberimiz, bir kimseyi namaz kılarken rükû ve secdelerini tamam yapmadığını gördü.

Ve sordu ona:

“Sen ne kadar zamandır böyle namaz kılıyorsun?”

O kimse dedi ki:

“Kırk senedir.”

Efendimiz, o kişiye;

“Sen kırk senedir namaz kılmamışsın. Eğer ölürsen, Muhammed'in dîni üzere ölmezsin” buyurdu.