"Cehennem varken rahat uyuyanlara şaşıyorum!"
19/05/2025 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Evliyânın büyüklerinden Ebül Abbâs Sebtî hazretleri,
Sebt’te doğup Merrâkuş'ta vefât etti. Bu zâtın ziraatla uğraşan bir
talebesi vardı. Ancak bir sene “şiddetli bir kuraklık” oldu o havâlide.
Bir damla suya hasret kaldı toprak.
Genç adam bostanının başında kara kara düşünüyordu
ki, hocası gelip, sordu:
“Hayrola evlât, bostana su mu vereceksin?”
“Evet hocam, ama su yok.”
“Ne yapacaksın peki?”
“Bilemiyorum hocam.”
“Üzülme evlât! Yerleri gökleri yaratan, sana su
vermeye kâdirdir. Sen şimdi su yollarını aç ve bekle. Su gelir inşallah” buyurdu.
Genç adam;
“İnşallah hocam” dedi.
Gidip açtı su yollarını.
Ve beklemeye koyuldu.
O gece sabaha karşı bir “şarıltı” işitti
birden...
Evet, su gelmişti.
Hem de güldür güldür.
Suladı bostanını, şükretti Allah'a.
Sulama işi bitince kesildi su...
● ● ●
Bu zâtın hiç uyumayıp geceleri hep ağladığını
bilenler;
"Efendim, niçin uyumuyorsunuz?" diye
sordular.
Cevâbında;
“Cehennemin harâreti
uykumu kaçırıyor. Cehennem, yakmak için insan beklerken rahat uyuyanlara
şaşıyorum" buyurdu.
