17/12/2019 Salı Köşe yazarı A.U
Ölüm acısı çok şiddetlidir!..
Bağdat evliyâsından Alî bin Muvaffak hazretlerine, bir gün
“felçli” ve “kötürüm” bir kimseyi getirip;
“Efendim, bir duâ edin de şifâ bulsun” diye ricâ ettiler.
On senedir felçliydi.
Arabayla getirmişlerdi.
Mübârek zât elini kaldırdı.
Hastanın omuzuna koyup;
“Kalk, niçin arabada oturuyorsun?” buyurdu.
Adam şaka sandı bu sözü.
Lâkin ciddiydi mübârek.
Elinden tutup bir daha;
“Haydi, kalksana!” dedi.
Adam fırlayıp kalktı ayağa.
Kendi de şaşırmıştı!
Yanındakiler de.
Turp gibi olmuştu.
Yürüyerek döndü evine.
● ● ●
Bu zât, bir gün buyurdu ki:
“Ölüm acısı çok şiddetlidir.”
Dinleyenler dediler ki:
“Nasıl meselâ efendim?”
Büyük zât;
“Şöyle ki, sanki bir diken dalını bir kişinin içine koymuşlar, kuvvetli bir
kimse onu çekiyor. Kestiğini kesiyor, kalan kalıyor gibi olur” buyurdu.
● ● ●
Bir gün de sevdikleri;
“Efendim, dertlerden, sıkıntılardan kurtulamıyoruz, bize ne tavsiye
edersiniz?” dediler.
Büyük velî cevâben;
“Duâ eder, yalvarırsanız hiç gam kalmaz. Duâ etmemek, kederlerin en
büyüğüdür. Allahü teâlâ, duâ edenleri sever. Ayrıca dertleri, belâları, nîmet
bilmelidir” buyurdu.