17/05/2019 Cuma Köşe yazarı A.U
"Suçunuz ne idi ki?.."
Vehb bin Münebbih hazretleri, Tâbiîn devrinde yetişen tanınmış hadîs âlimidir.
Bu zât anlatıyor:
İsâ aleyhisselâm, yanında havârîleri olduğu hâlde bir köye uğradı.
Orada, herkesi ölmüş bir vaziyette görünce;
“Bunlar toplu hâlde öldüklerine göre Allah’ın gazabına uğramışlar” dedi.
Ve o ölülerden birine;
“Allah’ın izniyle kalk!” diye seslendi.
Bir ölü dirildi ve;
“Buyurun!” dedi.
İsâ aleyhisselâm;
“Suçunuz ne idi ki, bu azâba lâyık oldunuz?” diye sordu.
O mevtâ cevâben;
“Ey Allah’ın Nebîsi! Biz dünyâyı, çocuğun annesini sevdiği gibi sevmiştik.
Dünyâlık işlerimiz yolunda olunca sevinir, iyi gitmeyince de üzülürdük” dedi.
İsâ Nebî sordu:
“Sonra ne oldu?”
Cevâbında;
“Gece çok iyiydik. Sabah bu hâle geldik” dedi.
● ● ●
Bir gün bu zâta sordular:
“Zikir nedir efendim?”
Onlara cevâben;
“Zikir, İslâmiyete uymaktır” buyurdu.
Ve açıkladı:
“Yâni İslâmiyete tam uyan bir kimsenin her hareketi zikirdir. Eğer böyle
değilse, eline tesbîh alıp da binlerce defâ 'Allah, Allah, Allah' dese,
zikretmiş sayılmaz.”