25/08/2021 Çarşamba Köşe yazarı A.U
Duâ buyurun da su azalsın
Bir gün bir akarsu
taşıp, etrâftaki ekinlere zarar vermişti.
Çoğu insan mağdur
olmuştu.
Derhâl Hazret-i
Alî’ye koştular.
Ve ricâ ettiler ki:
“Duâ buyurun da, su
azalsın”
Hazret-i Alî “Peki” dedi.
Ve hazırlanıp çıktı
evden.
Resûlullahın gömleğini
giydi.
Onun sarığını başına
sardı.
Onun âsâsını eline
aldı.
Hasan ve Hüseyin ile
birlikte o ırmağın kenarına vardı.
Elindeki asâ ile suya
işâret etti.
Suyun seviyesi düştü
biraz.
İkinci işârette biraz
daha indi.
Üçüncüde az daha.
Nihâyet kalabalığa
sordu ki:
“Bu kadar kâfi midir?”
Onlar, hep bir
ağızdan;
“Kâfidir yâ Alî!” dediler.
Ve teşekkür edip
dağıldılar.
● ● ●
Efendimiz, bir gün
hazret-i Alî'ye;
“Yâ Alî! Seninle ben,
Hârun ile Mûsâ gibiyiz” buyurdu.
Nitekim bir harbe
gidiliyordu.
Efendimiz, Hazret-i
Alî'ye;
“Sen Medîne'de
kal” buyurdu.
O da “Başüstüne” dedi.
Münafıklar, bunu bir
fırsat bilip;
“Muhammed ondan
sıkıldığı için Medîne'de bıraktı” dediler.
Hazret-i Alî bunu
işitti.
Derhâl Efendimize
koştu.
Ve bunu Ona haber
verdi.
Efendimiz, ona
sevgiyle bakıp;
“Onlar yalan söylüyor yâ Alî. Sen benimle; Hârun ile Mûsâ gibi olmak istemez misin?” buyurdular.