26/05/2021 Çarşamba Köşe yazarı A.U

Emîr Sultân hazretlerinin bir (yay) ile bir (oku) vardı.

Yayına (bir) ok koyardı.

O bir ok, (kırk) ok olup çıkardı.

Ve mutlaka bulurdu hedefini.

Bir gün şeyhülislâmla çıktılar.

Çevrede dolaşıyorlardı.

O meşhur okunu getirtti.

Ve şeyhülislâma uzatıp;

“Bunu al, doğuya doğru at! Ok nereye düşerse, mezarımı o yere kazarsınız!” buyurdu.

Şeyhülislâm oku aldı.

Ve çekip fırlattı.

Ok, tam da şimdiki türbesinin bulunduğu yere düştü.

Vefât edince, oraya defnettiler.

Ve bir türbe yaptılar.

Usta şöyle anlatıyor:

Türbeyi yaparken, büyük velî her gece rüyâma girer ve “Şurayı şöyle yap, burayı böyle yap!” derdi, ben de öyle yapardım.

● ● ●

Bu zâtı çok seven biri, kabrini ziyâret için Bursa’ya geldi.

Ve türbedâra;

“İzin verirseniz, bu türbede uzun müddet kalmak istiyorum” dedi.

Türbedâr da;

“İstediğin kadar kal” dedi.

Adam türbeye girdi.

Az sonra çıktı türbeden.

Türbedâr sordu:

“Hani uzun kalacaktın?”

“Evet, niyetim öyleydi. Çünkü kavuşmak istediğim bir murâdım vardı. Yıllardır duâ ediyor, yine de kavuşamıyordum. Ama bu türbede bir duâ kâfi geldi. Dileğime kavuştum, gidiyorum" dedi.