"Bu gece gökten para yağmış!"
25/10/2023 Çarşamba Köşe yazarı A.U
Horasan’da
yaşıyan Abdürrahîm İstahrî hazretleri, üstün bir velîydi. İlim
öğrenmek için çok çalıştı.
Kalbi, hüzünle
doluydu.
Halka neşeli
görünürdü.
Bâzen av elbiselerini
giyip “tek başına” avlanmaya giderdi dağlara.
Ama niyeti “av” değildi.
Kendini böyle
gizliyordu.
Bir gün av köpeğini
alıp ava çıktı yine.
Bir kişi de onu tâkip
ediyordu.
Dağ eteğine varınca
köpeğini salıp kendini “zikre” verdi.
O, Rabbini
zikrediyordu.
Dağlar da iştirak
ediyordu.
Öyle
ki; dağlardaki bütün ağaçlar, taşlar ve vahşî hayvanlar, ona iştirak edip
hep zikre başladılar.
“Allah, Allah!..”
Yer gök, bu seslerle
inliyordu.
● ● ●
Babasından “yirmi
bin akçe” kalmıştı. “Onbin”ini, dağıttı fakîrlere.
Kalan on bin akçeyi
doldurdu bir torbaya, çıktı dama.
Sonra o akçeleri torbadan “avuç
avuç” alıp saçtı dört bir yana.
İnsanlar sabah
uyandılar.
Şaşırıp kaldılar!
Zîra yerler “parayla” dolmuştu.
Birbirlerine;
“Bu gece gökten para
yağmış” diyorlardı gayriihtiyârî.
● ● ●
Bir gün bu zâta;
“Dünyâda en zor iş
nedir efendim?” diye sordular.
Cevâbında;
“En zor iş, hakkı
bâtıldan, yâni doğruyu yanlıştan ayırmaktır” buyurdu.
