08/01/2024 Pazartesi Köşe yazarı A.U

Tâbiîn’den olup Şam’da yaşıyan Bilâl bin Sa'd hazretleri, bir gün sevdiği bir gence sordu:

“Sen ölmek ister misin?”

“Hayır efendim, henüz değil.”

“Neden oğlum?”

“Biraz daha yaşayıp iyi ameller yapmak istiyorum hocam.”

“Peki, ömrün var mı o kadar?”

“Bilmiyorum hocam.”

Buyurdu ki:

“Evlât! Mâdemki, ne zaman öleceğini bilmiyorsun, o hâlde ne yapacaksan şimdi yapsana. Niçin yarını bekliyorsun?”

● ● ●

Yine bir gün sevdiklerine;

“Günâhın küçük olduğunu değil, onu kime karşı işlediğinizi düşünün. Biz Onu görmüyorsak da O, bizi görüyor. Dünyâ sevgisi, günahların başıdır” buyurdu.

Sordular ki:

“Dünyâdan maksat nedir?”

Cevap tek cümleydi:

“Allahü teâlânın beğenmediği şeylerdir.”

● ● ●

Bu zât bir sohbetinde de; “Düşman karşısında bir farz namazı kılmak mümkün olduğu hâlde terk etmek, yedi yüz büyük günah işlemiş gibidir. Yâni Müslüman, her gün beş vakit namazını kılan insan demektir” buyurdu.

Sordular ki:

“Namazı kazâya bırakmak için hiç özür yok mudur efendim?”

Buyurdu ki:

“İki özür var. Biri uyumak, öbürü unutmaktır.”