"Onları incitenleri, Allahü teâlâ sevmez!"
12/09/2023 Salı Köşe yazarı O.Ü
Sual: İlk Müslümanlar olan Eshab-ı kiramın hepsini sevmek mi gerekir?
Cevap: İbni
Hacer Heytemî hazretleri zamanında, Hindistan'da âlimler çok olduğu hâlde, bazı
sapıklar, Eshâb-ı kirama dil uzatıyorlardı. O zaman, Hint Sultanı Hümâyûn
Şâh olup, dinini çok sever, ihsanı ve adaleti ile Müslümanlara iyilik
ederdi. İşte böyle bir zamanın âlimleri, sapıkları susturmak için toplanarak,
İbni Hacer hazretlerine başvurdular. Bu da, Sahâbe-i kiramın üstünlüklerini,
iki büyük kitapta yazıp, düşmanlarını susturdu. Bu kitaptaki hadis-i şeriflerde
buyuruluyor ki:
(Allahü
teâlâ, beni insanların en asilzadesi olan Kureyş kabilesinden seçti ve bana
insanlar arasından en iyilerini arkadaş, sahib olarak ayırdı. Bunlardan
birkaçını bana vezirler olarak ve din-i islamı, insanlara bildirmekte, yardımcı
olarak seçti. Bunlardan bazılarını da Eshâr olarak, yani hanım tarafından
akraba olarak ayırdı. Bunlara iftira edenlere, söğenlere Allahü teâlânın ve
bütün meleklerin ve insanların laneti olsun! Allahü teâlâ, kıyamet günü,
bunların farzlarını ve sünnetlerini kabul etmez.)
Hazret-i Ebû Bekir ve hazret-i Ömer hem vezirleri, hem de eshârı
idi. Çünkü, birisi, hazret-i Aişe'nin, ikincisi de, hazret-i
Hafsa'nın babaları idi. Peygamber efendimizin mübarek zevcesi Ümm-i
Habîbe annemizin erkek kardeşi olan hazret-i Mu'âviye ve babası
hazret-i Ebû Süfyân ve anası hazret-i Hind de, eshârdan olup, bu
hadis-i şerife dahildirler. Aynı kitapta şu hadis-i şerif yazıyor:
(Eshâbımın
ve akrabamın, bana yardım eden, gösterdiğim yolda gidenlerin sevgisinde benim
hakkımı koruyunuz! Onları sevmekle benim Peygamberlik hakkımı koruyanları,
Allahü teâlâ, dünyada ve ahırette belalardan, zararlardan korur. Benim
Peygamberlik hakkımı düşünmeyerek, onları incitenleri, Allahü teâlâ sevmez.
Allahü teâlânın sevmediği kimselere azab etmesi pek yakındır.)
Bu hadis-i şerifler, açıkça gösteriyor ki, Eshâb-ı kiramın her
birini sevmemiz, hepsine saygı göstermemiz lazımdır. Aralarında yaptıkları
muharebeleri, Allahü teâlânın emrini yerine getirmek için yaptıklarına inanmak
lazımdır. Bu muharebelere katılanların hiçbirinde makam, şöhret, para hırsı
yoktu. Hepsi âyet-i kerimenin ve hadis-i şerifin emrini yerine getirmek
gayesinde idiler.
