16/02/2019 Cumartesi Köşe yazarı A.U
Terk et onları!
Tâbiîn-i kirâmdan Âmir bin Abdullah hazretleri, Eshâb-ı kirâmdan Zübeyr bin Avvam hazretlerinin torunudur.
Bir gün babası Abdullah bin Zübeyr hazretlerini ziyârete gitti.
Babası kendisine;
“Neredeydin oğlum?" diye sordu.
O da cevâben;
"Babacığım bâzı insanlarla tanıştım. Kur’ân-ı kerîm okuyup kendilerinden geçiyorlar!" diye arz etti.
Babası cevaben;
"Evlâdım! Ben, Resûlullahı Kur’ân-ı kerîm okurken çok gördüm. Ama onda hiç böyle hâller olmazdı" dedi.
O da terk etti onları.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde,
“Kardeşlerim! Nasıl ki, yağmurla yerlere ‘can’ gelirse Kur’ân-ı kerîm okumakla da kalplere ‘nûr’ dolar” buyurdu.
Ve ekledi:
“İki şey vardır ki, ikisi de çok büyük bir nimettir.”
Sordular ki:
“Onlar nedir efendim?”
“Birincisi; ‘Allah adamları’nın sohbetinde bulunmak, ikincisiyse; gece herkes uyurken kalkıp namaz kılmaktır” buyurdu.
Yine buyurdu ki:
“İki şey de vardır ki, bedbahtlık sebebidir.”
Dediler ki;
“Onlar nedir?”
Cevâbında;
“Biri; kalbin katı olup, gözün yaşarmaması, ikincisiyse; kalbin dünyaya sıkı bağlanmasıdır” buyurdu.