“Sen kendi nefsine bak!..”
02/10/2023 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Sultân Behâeddîn Veled
anlatır:
Babamla bir gün Hüsâmeddîn
Çelebi'nin bağına gidiyorduk.
Babam beni aldı.
Ve bir katıra
bindirdi.
Kendisi, yürüyordu.
Babam önde gidiyordu.
Ben ardından
gidiyordum.
Bir ara, babam Mevlânâ hazretlerinin
mübârek vücûdunu, Allahü teâlânın izniyle büyük bir (Nûr)’un
kapladığını gördüm.
Etrâfa ışık saçıyordu.
Aynen (Güneş) gibi.
Buna hayrân kaldım.
Çok da duygulandım!
Aklıma, babamın
büyüklüğünü inkâr edenler geldi.
Ve kalbimden;
“Böylelerine şaşıyorum,
niçin anlamıyorlar, böyle mübârek bir zâtı nasıl tanımıyor ve inkâr ediyorlar?” diye
düşünüyordum.
O ara babam geriye
döndü.
Ve bana seslendi:
“Ey Behâeddîn!”
“Buyur babacığım.”
“Sen babanı inkâr
edenleri bırak da kendi nefsine bak” dedi. Ben cevâben;
“Peki babacığım”
dedim.
Ne düşündüğümü
anlamış.
Babam tekrar;
“Sakın (ucb) ve
(kibir) hastalığına yakalanmayasın” buyurdu.
Mahcup olmuştum!
Özür dileyecektim.
Babam, yine bana
döndü.
Ve son olarak;
“Herkes (yaya)
yürürken sen (binek) üzerindesin. Bu kadarcık gönül yüksekliği, insanı (ucb)a,
yâni kendini beğenmeye götürebilir, amân dikkat et” buyurdu...
