Kibirli adamın feci sonu!
23/10/2023 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Şirvan’da doğan Abdülmecid
Şirvânî hazretleri; Tokat’ta mütevâzı bir hayat sürer, insanları irşâd
ederdi.
Bir gün bu şehre makam
sâhibi biri gelir. İnsanlar, ziyâretine gidip “Hoş geldiniz” derler.
Ancak adam kibirlidir.
Asık suratla sorar ki;
“Bu şehrin ahâlisi bu
kadar mı?”
“Evet” derler.
“Başka kimse yok
mudur?”
“Takvâ sâhibi bir zât
var ki, pek dışarı çıkmaz, ilimle uğraşır” derler.
Adamın sinirleri
gerilip
“Gidin, zorla getirin
ki, cezâsını yanınızda vereyim, beni karşılamamak neymiş, ona göstereyim” der.
Onlar der ki:
“Lâyık olan, sizin ona
gitmeniz ve elini öpüp duâsını almanızdır.”
O, daha da hiddetlenip
“Tamam, yarın gideyim
de cezâsını vereyim” der.
Onlar bunu duyar.
Bu zâta koşarlar
ve “Efendim, çok zâlim biridir. Gitmezseniz, size zarar verebilir”
derler.
Büyük velî, onlara;
“O bize değil, kendine
zarar verir” buyurur.
Ertesi gün olur.
Adam kibirle çıkar
yola. Bu “Allah dostu”nun dergâhına gidecek, onu cezâlandıracaktır
gûya.
Ancak tersi olur.
Zîra atı huysuzdur.
Kendisi gururludur.
At huysuzlanıp adamı
yere vurur. Bir Allah adamını uğratmak isterken zarara, tepe taklak olup, kendi
girer mezara.
