29/09/2019 Pazar Köşe yazarı A.U
"Sen de benim yüzüme bak!.."
Halîfe Ömer bin Abdülazîz hazretleri “rahmetullahi aleyh”,
vefât etmeden önce Meymun bin Mihrân'a vasiyette bulundu...
Meymun şöyle anlatıyor:
Halîfe beni çağırdı.
“Ey ibni Mihrân! Önceki halîfe Velîd ölüp de kabrine konulduğunda ben
oradaydım. Yüzünü açıp baktım, siyahtı” dedi.
Çok üzgündü...
Bana bakıp;
“Beni kabre indirdiklerinde sen de benim yüzüme bak! Nasıl
göreceksin” diye vasiyet etti.
Bir gün sonra vefât etti...
Techîz ve tekfîni yapıldı.
Cenâze namazı kılındı.
Kendisini kabrine indirdiler.
Vasiyeti üzere kabre inip halîfenin yüzüne baktım...
Gençliğinden daha nûrlu, daha parlak, daha güzel ve sevimliydi.
Gören, gıbta ediyordu...
● ● ●
Bir çoban da şöyle anlatıyor:
Dağda koyun güdüyordum ki, bir “kurt” gelip âniden saldırdı koyunlara.
Çok şaşırdım?!
Çünkü yıllardır böyle bir hâdise olmamıştı bu ülkede.
Nasıl olabilirdi?
Sebep ne idi?
Kendi kendime;
“Herhâlde halîfe öldü. Zîra o hayattayken böyle şeyler olmazdı” diye düşündüm...
Az sonra işittim acı haberi.
Düşündüğüm şey doğruymuş.
Ömer bin Abdülazîz hazretleri göçmüş bu dünyâdan...