24/08/2019 Cumartesi Köşe yazarı A.U
Ne yaptığımı gördün mü?
Resûlullah Efendimiz bir gün Mekke'de, evinin yanında otururken Osmân
bin Maz'ûn oradan geçiyordu.
Resûlullah’a baktı.
Ve tebessüm etti.
Efendimiz sordu:
"Biraz oturmaz mısın?"
O, bu teklîfi kabul etti.
Ve gidip yanında oturdu.
Resûlullah Efendimiz konuşurken bir ara mübârek gözlerini göğe dikti.
O esnâda Resûlullah’ın, Osmân bin Maz'un ile ilgisi kalmamıştı.
Bir müddet geçti...
O hâl devam etti.
Sonra mübârek gözünü gök cihetinden aşağı doğru ağır ağır indirdi.
Osmân bin Maz'un, bu hâlin hikmetini Peygamber Efendimizden sordu.
Efendimiz ona;
“Ne yaptığımı gördün mü?" diye sordu.
O da gördüklerini anlattı.
Efendimiz buyurdu ki:
"Sen otururken, bana, Allahü teâlânın elçisi Cebrâil aleyhisselâm
geldi.”
O, hayretle sordu:
"Allah’ın elçisi mi?”
Efendimiz;
"Evet" buyurdu.
O tekrar sordu:
"Cebrâil sana ne dedi?”
Resûl aleyhisselâm;
"Cebrâil bana ‘Muhakkak ki, Allah, adâleti, ihsânı ve akrabâya
vermeyi emrediyor. Zinâdan, fenâlıktan ve insanlara zulüm yapmaktan
menediyor’ âyetini indirdi" buyurdu. (Devamı yarın)