"Sen, burada az bekle!.."

15/03/2021 Pazartesi Köşe yazarı A.U

Hazret-i Ömer ile Abdurrahmân bin Avf (radıyallahü anhümâ), her gece şehri dolaşır, bir yere gelince Hazret-i Ömer, arkadaşına;

“Beni az bekle” derdi.

Ve ilerideki bir eve giderdi.

Sonra dönüp gelirdi.

Arkadaşı bunu merak ederdi.

Ama sormaya da çekinirdi.

Derken hazret-i Ömer vefât etti.

Abdurrahmân bin Avf o eve gitti.

İçeride hasta birini gördü.

Yaşlı ve Pîr-i fâni idi.

Adam merakla sordu:

"Sen kimsin?"

"Ömer'in arkadaşıyım."

"Ömer yok mu?"

"O yok, ben geldim.”

“Peki, ne oldu Ömer'e?”

"O vefât etti amca.”

O bunu duyunca:

"Vaaah Ömer!" dedi.

Ve başladı ağlamaya!

Abdurrahmân bin Avf dedi ki:

"Üzülme amca, ben varım."

"Ben Ömer'siz yaşayamam."

“Amca ben onun arkadaşıyım.

Onun yaptığını, ben yapayım.”

Ama fayda etmedi.

Ağlayarak;

"Sen onun yaptığını yapamazsın.

Sen, (âmin) de şu duâma" dedi.

Kaldırdı ellerini.

Ve kısık sesiyle:

"Yâ ilâhî mâdemki Ömer gitti.

Beni de yaşatma" diye duâ etti.

Ardından "Allah!" dedi.

Başı yere düştü!

Baktı ki, ölmüş...

Cenaze hizmetini gördü.

Ve gözyaşlarıyla defnetti...