“Bunlar, insan sözüne benzemiyor!"
20/02/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
Tufeyl bin Amr (radıyallahü
anh) Mekke'ye geldiğinde müşrikler ona dediler ki:
“Sakın Muhammed'le
görüşme!"
O da, kulaklarına
pamuk tıkadı.
Efendimiz namaz
kılıyordu.
Gidip yakınında durdu.
Efendimizin okuduğu
Kur’ân-ı kerîmi işitince hayran oldu. İnanılmaz bir haz duydu.
O kelâmın devamını
dinlemek için büyük bir istek oluştu içinde.
Kendi kendine;
“Niçin
dinlemeyecekmişim. Ben, iyiyi kötüden ayıramayacak bir kimse değilim ki. Şâirim
üstelik. Beğenirsem kabul eder, yoksa reddederim” dedi.
Açtı kulaklarını,
dinledi.
Dinledikçe hayran
oldu.
Ve içinden; “Bunlar,
insan sözüne benzemiyor. Bunlarda ilâhî bir koku var" dedi.
Efendimiz, kalkıp eve
gittiler.
O da peşinden gitti.
Sanki görünmez bir kuvvetle
ona doğru çekiliyordu.
Efendimiz hâne-i
saâdete girdi.
O da gayriihtiyâri
içeri süzüldü!
Ve kendilerine;
"Efendim,
okuduklarınızı işitince hayran oldum. O kelâmdan biraz daha okur musunuz?” diye
ricâ etti.
Efendimiz okudular.
Tufeyl zevkle dinledi.
Ve "Ben
ömrümde bunlardan daha güzel bir söz işitmedim. İnandım ki sen Allah’ın
Resûlüsün" dedi.
Ve okudu şehâdeti...
