07/02/2019 Perşembe Köşe yazarı A.U
"Seni görseydi sevinirdi"
Tâbiîn’den bir büyük âlim olan Rebî bin Heysem hazretleri, 68 (m. 687) senesinde vefât etmiştir.
Bu zât dışarıda yürürken, haram görmemek için etrafına bakmaz, dâima “başı önünde” yürürdü.
Bu yüzden, onu “kör” zannederdi insanlar.
Hâlbuki kör değildi.
Harama bakmıyordu.
Nitekim bir gün, Abdullah bin Mes’ud hazretlerinin hanımı, bu zâtın geldiğini gördü.
Ve beyine dönüp;
"Senin âmâ dostun geliyor" dedi.
İbni Mes’ud hazretleri kapıyı açınca, onu; gözleri önünde, başı yere eğik vaziyette gördü.
Ve kendisine;
"Vallâhi Peygamberimiz seni görseydi çok sevinirdi" buyurdu.
● ● ●
Bu zât, bir gün İbni Mes’ud hazretleriyle demirciler çarşısına gitti. Orada, ateşin körüklerle alevlendiğini görüp cehennemi hatırladı...
Günahlarını düşündü...
Ve korkudan bayıldı!
Abdullah bin Mes’ud hazretleri onun bu hâlini gördü.
Ve gayriihtiyârî;
“İşte Allah korkusu budur" buyurdu.
● ● ●
Bir gün de bu zâta;
“Efendim, insanlar neden ölmek istemezler?” diye sordular.
O da cevâben;
“Çünkü o insanlar; dünyalarını mâmur, âhiretlerini harâb ettiler. İnsan, mâmur bir yerden harap bir yere gitmek ister mi?” buyurdu...