"Kolum koptu yâ Resûlallah!.."
12/12/2021 Pazar Köşe yazarı A.U
Bedir Cenginde Hazret-i
Muavvez’in kolu, bir kılıç darbesiyle kopup yere düştü!
Efendimize koşup dedi
ki:
“Kolum koptu yâ
Resûlallah!”
Efendimiz kesik kolu
yerden aldı.
Yerine bitiştirip duâ
etti.
Kol bir anda kaynadı.
Hem de çok sağlam
oldu.
Öyle ki, öbür kolu
zayıf kaldı onun yanında.
● ● ●
Yine Bedir Cengi idi.
Hudeyd adında bir
mücâhit, yara aldı boynundan!
Ama yarası çok
derindi!
Neredeyse başı kopup
düşecekti!
Mübârek sahâbî,
elleriyle başını tutup, koştu hemen Resûlullahın huzûruna.
Efendimiz yarasını
sıvazladı.
Yara, ânında iyileşti.
Hiç yara almamıştı
sanki.
● ● ●
Peygamber Efendimiz,
bir gün de amcası Abbâs’ın evine gidip onu ve evlâdını yanına
oturttu.
Cübbesini çıkardı.
Ve üzerlerine örtüp;
“Yâ Rabbî! Bu, benim
amcamdır. Bunlar da benim Ehl-i beytim. Şu örtümle onları örttüğüm gibi Sen de
Cehennem ateşinden kendilerini ört, koru” buyurdu.
Duvarlardan;
“Âmiiin Âmiiin!” sesi işitildi.
Hem de üç defâ...
