Acaba özürlü mü ki?
28/07/2025 Pazartesi Köşe yazarı A.U
Allah dostlarından Sefer Efendi, Anadolu’nun
fethi için bölgeye gelen Horasan erenlerinden olup, türbesi, Demirci ilçesinde,
Şeyh-i İlâhî Câmii bahçesindedir.
Bu zatı seven birinin çocuğu oldu
bir gün. Nur topu gibi güzel, sevimli bir oğlan çocuğu idi bu.
Fakat ağlamıyordu.
Anne babanın içine bir “kurt”
düştü bu yüzden. “Acaba çocuğumuz özürlü mü?" diye endişeye kapıldılar.
Aldılar bebeği.
Koştular bu zata.
“Hocam! Bu bebek bizim, yeni
doğdu. Ama hiç ağlamıyor” dediler.
“Ağlamasın, ne var bunda?”
“Acaba özürlü mü hocam?”
Buyurdu ki:
“Hayır, hiç merak etmeyin.
Çocuğunuz gayet normal ve sıhhatli maşallah.”
Sordular:
“Peki ama niye hiç ağlamıyor?”
“Uslu çocuk da onun için.
Anne baba pek tatmin olmadılar bu
cevaptan.
Mübarek zat bunu fark etti.
Çocuğu kucakladı.
Ve kulağına eğilip;
“Ey çocuk! Sen, uslu olduğun için
ağlamıyorsun, biliyorum. Ama annen baban üzülüyorlar. Haydi biraz ağla ki,
özürlü olmadığını anlasınlar” diye
fısıldadı.
O böyle söyler söylemez çocuk
başladı ağlamaya!
Annesi sevincinden ne yapacağını
bilemedi?!.. Sevinçle aldı çocuğunu. Bastı bağrına.
Sefer Efendi’ye
teşekkür edip huzur içinde evlere döndüler.
