Sevgi Kimden

10/10/2018 Çarşamba Köşe yazarı A.U

Buhara’da yetişen Alaaddîn-i Attâr hazretleri, büyük bir velîydi. Bir gün talebesiyle sohbet ediyordu...

Bir ara sohbeti kesip;

“Siz mi beni buldunuz, yoksa ben mi sizi?” diye sordu.

Talebeler;

“Biz fakîrler sizi bulduk efendim” dediler.

O zaman;

“Peki, bulun beni öyleyse!” buyurdu.

Ve kayboldu gözden...

Hatâ ettiklerini anladılar...

Büyük pişmânlık içinde;

“Hatâ ettik efendim, affedin. Elbette ki, siz bizi buldunuz” dediler.

Böyle der demez gördüler yine hocalarını karşılarında...

● ● ●

Bu zât, bir gün bir gence;

“Güzel ahlâkın en güzeli nedir, bilir misin?” diye sordu.

Delikanlı;

"Bilmiyorum efendim" dedi.

Büyük zât;

"İnsanlara yumuşak davranmaktır. Sertlik, ne ailede, ne iş yerinde, ne de devlette geçer akçe değildir" buyurdu.

● ● ●

Bir gün de sevdiklerine;

“Müminin alâmetlerinden biri nedir, biliyor musunuz?" diye sordu.

"Bilmiyoruz efendim" dediler.

Büyük zât;

"Mümin; verdiği zaman sevinen, günah işlediği zaman üzülen kimsedir" buyurdu...