Kıyamette kendisine gıpta edilen kimseler
08/05/2022 Pazar Köşe yazarı V.T
En değerli amel,
yapıldığında zarar getirmeyen ve Allahü teâlânın katında kabûl olandır...
Tenbektî Ahmed Bâbâ
evliyanın büyüklerindendir. Sûdân el-Garbî’de (Bugünkü Mali Cumhuriyeti)
Timbuktu şehrinde 1554 (H.963) senesinde doğdu. Buradaki medresede meşhur
âlimlerden tefsîr, hadîs, fıkıh, tasavvuf, usûl ve Arabî ilimleri tahsil etti.
Sonra Fas’a giderek Merâkeş'te bulunan Şûrefâ Câmii'nde ilim öğretmekle meşgûl
oldu. Ömrünün sonlarında memleketine döndü ve 1623 (H.1032)de vefât etti.
Kendisinden nasihat isteyenlere buyurdu ki:
"Ey kardeşlerim! En faydalı korku, insanı günahlardan, Allahü teâlânın
beğenmediği şeylerden alıkoyan, âhiret işlerinin elden çıkması ile üzüntüye
sevk eden; kalan ömrü ve son nefesindeki durumu hakkında düşünmeye sevk eden
korkudur... En faydalı ümit, sâlih amel yapmayı kolaylaştırandır. Hak olan iş,
insanlara adâletle muâmele, insanın kendisi için istemediğini başkaları için de
istememesi, kendisinden aşağıda olanın hak olan sözünü kabûl etmesidir... En faydalı,
doğru söz, Allahü teâlânın rızâsı için nefsinin ayıplarını kabûl ve tasdik
etmektir... En faydalı ihlâs, riyâdan ve gösterişten kurtulmaktır... En faydalı
hayâ, hoşuna giden bir şeyi Allahü teâlâdan isteyip, sonra da O'nun rızâsına
uygun olmayan işi yapmamaktır... En faydalı şükür, yapılan günahları Allahü
teâlânın setredip (gizleyip) hiçbir kuluna bildirmediğini, bilmektir. En
faydalı zenginlik, fakirlik ve fakirlik korkusunu gideren şeydir... En güzel
fakirlik, sabredip, durumundan şikâyette bulunmadan, sebeplere yapışıp, elinden
geldiği kadar çalışıp, Allahü teâlâdan gelen her şeye rızâ ve hoşnutluk
göstermektir... En üstün sebât ve azim, fırsatlar doğup, herkesin gaflet
içerisinde bulunduğu, dünyâ işlerine dalıp, âhireti unuttuğu zaman, gevşekliği,
sonra yaparım demeyi bırakıp, dünya ve âhirete yarar işler yapmaktır... En
kıymetli sabır, nefsin arzu ve isteklerine karşı çıkarken, tahammüllü ve
dayanıklı olmak, bu hususta en ufak bir fütur ve gevşeklik, âcizlik
göstermemektir...
En değerli amel, yapıldığında zarar getirmeyen ve Allahü teâlânın katında kabûl
olandır... En güzel vekar ve ağırbaşlılık, meseleleri enine, boyuna, son
noktasına kadar düşünüp, üzerinde durmaktır. Bu, yapılan işin ne derecede fayda
sağlayacağını, herhangi bir zararın doğup doğmayacağını bilmeyi temîn eder.
Böyle yapan kimse, günahlardan kendisini koruduğu gibi, kıyamet gününde
kendisine gıpta edilen, imrenilen kimselerden olur.
