Sevgi kimden gelir?
09/10/2025 Perşembe Köşe yazarı A.U
Evliyânın büyüklerinden Alaaddîn-i Attâr hazretleri
anlatıyor:
Hocam Behâeddîn-i Buhârî, beni talebeliğe kabul
edince; onu o kadar sevdim ve öyle bağlandım ki, bir an bile ayrılmak
istemiyordum yanından.
Zîra onun yanında geçirdiğim az bir zaman, onsuz geçen
yıllardan daha kıymetliydi benim için.
Birine bir teveccüh etseydi, tasavvufun en yüksek
derecesine yükseltirdi bir anda. Bir gün beraberdik kendisiyle.
Bana bakıp sordu:
“Alaaddîn, beni seviyor musun?”
“Hem de çok seviyorum” dedim.
Sordu yine:
“Peki bu sevgi senden midir, benden mi?”
“Sevgi benden efendim, ama hidâyetime siz sebep
oldunuz” dedim.
O zaman;
“Peki öyleyse” buyurdu.
Ve sustu.
O anda, o muhabbet silindi kalbimden. Az önce, onun
muhabbetiyle yanıyorken, şimdi ondan bir zerre bile kalmamıştı.
Buz gibi olmuştum.
Hatâ ettiğimi anladım...
Büyük pişmânlık içinde;
“Affedin hocam, bendeki o sevgi de zât-ı âlinizden
geliyormuş” dedim.
Baktım, tebessüm ediyordu.
O anda kalbim onun muhabbetiyle
doldu...
