“Kovsana şu sinekleri!..”
27/02/2022 Pazar Köşe yazarı A.U
Ahmed Hulûsî Efendi, 1800'lü yıllarda
Denizli'de yaşadı.
Orada vefat etti.
Şehrin Vâlisi çok
kibirliydi.
Hulûsî Efendi
ziyâretine gitti.
Maksadı, ders vermekti
ona.
Bir sürü sinek doluştu
içeriye.
Ama hep vâliye
musallat oldular.
Adam kovuyordu onları.
Ama baş edemiyordu o
sineklerle.
Zîra inadına hep ona
konuyorlardı.
Velhâsıl âciz kaldı,
bunaldı.
Hulûsî Efendi, Vâli’ye
dönüp;
“Kovsana şu
sinekleri!” dedi
Vâli cevâben;
“Kovuyorum ama
gitmiyorlar” dedi.
Bu defâ da;
“Sen nasıl vâlisin ki,
bir sineğe bile hükmün geçmiyor?” buyurdu.
Sonra kalkıp açtı
pencereyi.
Sinekler ânında terk
ettiler odayı.
Sanki emir almış gibi.
Vâli almıştı
alacağını.
Sıyrıldı o gurûr ve
kibrinden
Müdâvimi oldu o
dergâhın.
● ● ●
Bu zât bir sohbetinde;
“Allah sevgisi, Onu
zikreden kalplere yerleşir. Allahı zikreden kalplerden dünya muhabbeti çıkar
gider” buyurdu.
Sordular ki:
“Başka ne ile çıkar
efendim?”
Cevâben;
“Allah dostlarının
sohbetiyle de çıkar. Böyle zâtlar yoksa, kitaplarını okumak da bu işi görür.
Dünya sevgisi çıkınca
Allah sevgisi kendiliğinden kalbe girer” buyurdu...
