Ölümü hatırlamak, haram işlemeye cesareti azaltır!
22/11/2025 Cumartesi Köşe yazarı V.T
Ölümü çok hatırlamak, emirlere sarılmaya ve
günahlardan sakınmaya sebep olur.
İbrâhîm bin Ebî Bekr Tilmsânî hazretleri Mâlikî fıkıh
âlimlerindendir. 609 (m. 1212)’de Cezayir’in Tilmsân şehrinde doğdu. Endülüs’te
(İspanya) Gırnata (Granada) ve Mâleka’da (Malaga) tahsil yaptı. Sonra Fas’ta
Sebte’ye yerleşerek talebe yetiştirdi. 690 (m. 1291)’de orada vefat etti. “Urcûzetü’t-Tilmsânî
fi’l-ferâiz” isimli eseri feraiz ilmine dairdir. Bu kitabında şöyle
yazmaktadır:
Mükellef olanların, ölümü çok hâtırlaması sünnettir. Çünkü ölümü
çok hatırlamak, emirlere sarılmaya ve günahlardan sakınmaya sebep olur. Haram
işlemeye cesareti azaltır. Peygamberimiz “sallallahü aleyhi ve sellem” buyurdu
ki: (Lezzetleri yıkan, eğlencelere son veren ölümü çok hatırlayınız!)
Tasavvufçulardan bazıları, her gün bir kere hatırlamayı âdet edinmişti.
Ölmek, yok olmak değildir. Varlığı bozmayan bir iştir. Mevt,
rûhun bedene olan bağlılığının sona ermesidir. Rûhun bedenden ayrılmasıdır.
Mevt, insanın bir hâlden başka bir hâle dönmesidir. Bir evden, bir eve göç
etmektir. Ömer bin Abdül’azîz “rahmetullahi aleyh” buyurdu ki: (Sizler, ancak
ebediyet, sonsuzluk için yaratıldınız! Lâkin bir evden, bir eve göç edersiniz!)
Mevt, mümine hediyedir, nimettir. Günâhı olanlara musîbettir. Fakirlere
rahatlık, zenginlere azaptır. Akıl, Allahü teâlânın hediyesidir. Cehâlet, doğru
yoldan çıkmaya sebeptir. Zulüm, insanın çirkinliğidir. İbâdet, gözün nûru olan,
sevinç ve neşedir. Allah korkusundan ağlamak, kalbin cilâsıdır. Kahkaha ile
gülmek, kalbin zehridir. İnsan ölümü istemez. Hâlbuki mevt, fitneden
hayırlıdır. İnsan yaşamayı sever. Hâlbuki mevt, ona hayırlıdır. Sâlih olan
mümin, mevt ile dünyânın eziyet ve yorgunluğundan kurtulur. Zalimlerin ölümü
ile, memleketler ve kullar rahata kavuşur.
Müminin rûhunun bedenden ayrılması, esirin hapisten kurtulması gibidir. Mümin öldükten sonra, bu dünyaya geri gelmek istemez. Yalnız şehitler, dünyaya geri gelip, bir daha şehit olmak ister. Dünyanın iyiliği gitti. Kederleri kaldı. Bundan dolayı ölüm, her Müslüman için hediyedir. Bir adamın dinini, ancak kabri korur. Müminlere yapılacak ikramlardan birincisi, ölümdeki sevinçtir. Mümini rahatlandıran, ancak Allahü teâlâya kavuşmaktır. Her mümine mevt, hayatından daha iyidir. Kâfirlere de mevt faydalıdır.
